Carly Comando - Everyday (Yazıyı okurken dinlenilmesi gereken şarkı ! lütfen tıklayın)
Kanımda usulca dolaşıyor..
Damarlarım çekiliyor..
Bir zehir gibi sızıyor vücudumun her bir yanına.. Korku , karnıma bir hançer gibi saplanıyor.
Fakat..
Bu beni kanatmıyor, öldürmüyor. Ruhumu sersemletiyor. Aklım buz kesiyor. Sonra bir hırsız gibi anılarımı benden çalmaya başlıyor. 'Eskiyi' geri vermemek üzere alıp götürüyor. Beni 'başka kimselerden' bir bir soyutluyor. Ardından vücudumu soğuk bir zemine, başımı kocaman bir boşluğa yaslıyor.
'Yalnızlık'tan dudaklarım kanıyor.
Soğuk, vücudumu bıçak gibi kesiyor.
Kulaklarım !...
Duymakta güçlük çekiyorum. Göz kapaklarım ağırlaşıyor, Burnum, sadece 'kimsesizliğin' kokusunu alıyor. Boğazımda geçmişin tortuları takılı kalmış.. Tadı dilimi kamaştırıyor. Çürük bir ağaç gövdesi gibi dizlerim karnıma kapanıyor. Son demlerini yaşayan bir canlının o 'sonsuz' yolculuğa yelken açacak olmanın heyecanını ve korkusunu yaşar gibi...
Sonra...
Sonra bir şey geliyor.. Bir kimse..
........
............
................
Soğuk aniden duruveriyor..
Çıplak bedenime rengarenk bir perde örtüyor.
Ayak parmaklarımdan başlayan bir sıcaklık yükseliyor. Bir şey ateşe veriyor bedenimi.
Bacaklarım uyuşuyor. Sırtıma bir battaniye gibi sarınırken, karnıma korkunç bir sancı
saplayıveriyor. İçim gıdıklanıyor. Nefesimi kesiyor. Soluk alışlarım düzensizleşiyor. Başıma
kuvvetli bir ağrı giriyor. Alışkanlıklarım, anılarım, duygularım yeniden hayat buluyor. Eskileri
aratmıyor..
Kanımda dolaşıyor...
Ama bu sefer usulca filan değil. Çok kuvvetli bir şey bu. Damarlarım tekrardan çekiliyor..
Artık buna ben izin veriyorum.. Zehir gibi her bir yanımı sarıyor. İnandığım her şeyin karşısında sormadan, sorgulamadan durabilme kudreti veriyor.
O yanıma gelen her kimse, bir anda yabancılıktan çıkıveriyor. Tanıyorum. Çok daha iyi. Çok
yakından. Bedenime, aklıma giriyor. Göğüs kafesimin arasından kalbimi kavrıyor. Hislerime
bembeyaz bir şerit çekiyor.
Ve sonra farkına varıyorsun,
Gözlerin o üzüldükçe doluyor. Ateşe o dokununca canın yanıyor. O nefes aldıkça sen yaşıyorsun.
Önümde uzun bir çizgi çekiliyor. Çıplak ayaklarımla sona doğru yürüyorum kimse bilmez
Belki kaderimi çiziyor kim bilir
Çok başka bir 'şey' bu
Nasıl anlatabilirim bilemiyorum ama,
O kalem ise bende onun mürekkebiyim işte..
Nurejew
Daha Yeni Kayıtlar Önceki Kayıtlar Ana Sayfa
